Perspectives

Werken met kansen, meestal uitgedrukt in procenten, is een gebruikelijke manier om risico’s in te schatten. Maar als je dit kansdenken beter bekijkt, brengt het grote risico’s met zich mee. In een serie van drie artikelen bekijken we verschillende aspecten van dit kansdenken. Dit is het eerste deel: waarom kansdenken zo verleidelijk is.

Groepen ontberen kritisch potentieel. Wij zijn van nature geneigd het met elkaar eens te zijn. Dat zegt hoogleraar sociale psychologie Alain van Hiel. Groepen zijn volgens hem helemaal niet geschikt om beslissingen te nemen.

Gecompliceerd is niet hetzelfde als complex. Gecompliceerde zaken kunnen we analyseren, doorgronden en uiteindelijk begrijpen. Maar op complexiteit krijgen we moeilijk vat. In deze podcast leggen we uit hoe dit ogenschijnlijk kleine verschil cruciaal is voor je beleid.

De meeste westerse landen worden nu geconfronteerd met de gevolgen van de structurele uitdagingen die al tientallen jaren bekend zijn. Ingrijpende hervormingen zijn noodzakelijk om de uitdagingen van de 21e eeuw aan te kunnen.

Wie gelooft dat de aarde plat is, zal niet snel een cruise boeken. Mensen nemen hele rationele besluiten op basis van absurde referentiekaders. Criminoloog Christophe Busch over extremisme en groepsgedrag.

Door de aanhoudende lage rente worden beleggers gedwongen om meer risico’s te nemen, zo concludeerde o.a. Marco Teunissen van Cardano tijdens de Ronde Tafel Fixed Income van Financial Investigator.

We denken van onszelf misschien dat we onze beslissingen nemen met een ‘open mind’. Alle informatie objectief afwegen en zo tot de juiste beslissing komen. Maar zo ‘open’ is onze ‘mind’ vaak niet. Zonder het zelf te beseffen kijken we bevooroordeeld naar de wereld, onze opvattingen zorgen ervoor dat we informatie filteren.

Als het gaat over Groupthink gaat het meestal over het doorbreken van gedachtepatronen die ertoe leiden dat goede oplossingen over het hoofd worden gezien. Maar het kan regelrecht gevaarlijk zijn, want een groep mensen die hetzelfde denkt radicaliseert heel makkelijk. En ja, dat kan ook in de bestuurskamer van een pensioenfonds gebeuren….

Besluitvorming volgt een vooraf gedefinieerd algoritme in ons brein. Daarvan zijn we ons niet bewust en dat maakt ons slachtoffer van onze besluiten. “We nemen geen beslissingen, de beslissingen nemen ons”

Misschien denk je dat je een open cultuur hebt en dat je als bestuur openstaat voor andere ideeën dan die van jezelf. Maar is dat wel écht zo? Deze podcast gaat over de noodzaak van het planmatig organiseren van tegenspraak in de bestuurskamer en hoe dat leidt tot betere besluitvorming.

Ook een logge, hiërarchische en traditioneel werkende organisatie als de Nederlandse politie kan relatief snel een nieuwe manier van werken omarmen. Dat bewijst de nieuwe, succesvolle opsporingsmethodiek waarin kritische reflectie en scenariodenken centraal staan.